herfstvakantie 2007

Zaterdag 20 oktober 2007 was het dan weer zover we mochten weer naar   
Om klokslag 5.00 uur zaten we in de auto, want we wilde graag op tijd in Javornik zijn.
De reis ging dit keer snel en in goed 10 uur stonden we in Javornik . Na een onderweg naar ab stond de  al klaar. Esther en Lukas waren met Krystof nog in het zwembad maar waren niet zo heel veel later ook thuis.
Wat is die krystof weer groot geworden in de laatste weken, wat een kanjer  Ook Romano vond hem geweldig wat wederzijds was. Kinderen trekken elkaar toch aan hè? 

    
Romano en Krystof dikke vriendjes!!

zondag zijn Romano en ik  na een heerlijk ontbijt begonnen met het uithollen en versieren van een paar meegebrachte kalbassen. Dit i.v.m de aankomende Halloween. Ik had hem dat al thuis beloofd en belofte maakt schuld. 
Het resultaat is erg leuk geworden. 

       
Nog een hele klus zo'n pompoen versieren.

    
Wat zou Krystof graag "helpen"                                                                                                            

's middags zijn we samen met Esther en Krystof lekker wezen wandelen in het bos aan de overkant van de straat. We zouden ondertussen mooie takken, bladeren en besjes meenemen om een mooie herfsttafel te maken.
 Een heerlijke middag was het hiervoor. Krystof heeft ondertussen heerlijk geslapen  dus iedereen blij.

         
een boom om in te klimmen is natuurlijk niet te weerstaan voor Romano

 
wat een waanzinnig uitzicht heb je vandaar over het Reuzen gebergte.
    

Hieronder de foto's van het resultaat van ons herfststuk en de mooie pompoenen.

Romano wilde heel graag met alles helpen en deed dit met veel plezier.

De volgende dag hebben we het plan gevat om toch die sneeuw eens op te gaan zoeken die we op de webcams hadden gezien. Esther en Ab waren ook wel voor een uitje in en zo gezegd zo gedaan. Alles ingepakt en opgezocht en daar gingen  we naar Janske Lazne. We hadden bedacht met de gondel omhoog te gaan, daar lag sneeuw en wie weet wel genoeg om een beetje te sleeën met Romano.
Eenmaal bij de gondels aangekomen bleek er zoveel wind te staan dat alles stil stond  , dom van ons om niet eerst even op internet te checken of ze wel omhoog gingen  maar ach, wij weer in de auto, dan maar naar het hoger gelegen Pec Pod Sneskou. Daar zou vast wel sneeuw liggen. 
Je kon wel hier en daar wat sneeuw zien liggen op de berghellingen maar erg veel was het niet en eenmaal in het dorpje aangekomen hebben we samen besloten de zoektocht maar op te geven en lekker een kopje  ergens te gaan drinken. (In de kant van de weg lag toch wel wat sneeuw hier en daar en voor Romano was dit goed en bekogelde ons met sneeuwballen met erg veel lol  )

   
We kwamen in een hele gezellige tent terecht met erg goeie koffie  en warme chocomel, Enzian heette het.

    
Hierna hebben we de informatie tent iets verderop leeg geplunderd (nieuwe folders zijn altijd welkom  )
 

 Lau heeft deze dag de keuken van Lukas (in overleg  ) overgenomen. Lukas was erg druk en blij dat hij 's avonds zo aankon schuiven.  Eerst zijn we dus 's morgens naar de Hypernova gereden voor de boodschappen en natuurlijk meteen heerlijk even rond te struinen daar. Eenmaal thuis na onze sneeuwzoektocht is hij de keuken ingedoken met een heerlijk resultaat. 

Van al dat zoeken hadden we honger gekregen en de pannen waren aan het eind schoon leeg. 

    
gezellig samen nasi met saté eten.

woensdag zijn we naar onze vrienden in Bernartice gereden om een kopje koffie te doen  Het was weer even erg gezellig, maar na een poosje werd ons vriendje onrustig en verveelde zich. Lies en Jan vertelde dat ze gisteren gehoord hadden dat er in Mala Upa 25 tot 30 cm sneeuw zou liggen.  , we konden het niet geloven na onze zoektocht van gisteren... Dus kregen we het idee dan maar daar eens heen te rijden om het met eigen ogen te zien.
Jan en Lies waren ook niet echt iets van plan 's middags en wilde ook wel even mee dus wij met z'n allen in de auto op weg naar Mala Upa. Het eerste stuk zagen we wel wat sneeuw op de hellingen maar dat lag er ook in Pec Pod dus dachten we jaja....

     
Maar ineens reden we de wolken in (een giga mistdeken lag over het landschap ) en ineens was de hele wereld wit met een dikke laag sneeuw. We hebben in de mist even moeten zoeken naar een goede plek om te parkeren maar eenmaal onze plek van de kerst gevonden te hebben zijn we met dikke kleding en de slee de heuvel op geklommen.

    
We hebben genoten van de sneeuw en de mooie natuur hier. in 1 woord GEWELDIG!!

   
De heuvel aan de kant van de weg was heel goed geschikt om van af te sleeën dus dat wilde Romano natuurlijk wel.

         
1 min puntje aan het einde liep een sloot , dus Papa moest hem onderaan telkens op vangen want remmen vond Romano wel wat moeilijk   
    

eenmaal koud geworden zijn we naar Pec Pod Sneskou gereden en hebben in ons gisteren ontdekte restaurantje nog een heerlijke warme kop koffie en warme chocolademelk gedronken. 

Een hele leuke gezellige dag was dit 

We hadden Romano thuis beloofd in  naar de dierentuin in Dvur Kralove te gaan 
(voor de zoveelste keer  maar het blijft leuk) Dus 's morgens besloten we daar maar eens heen te rijden. 
Toen Esther dit hoorde merkten we dat ze eigenlijk wel mee zou willen met de kleine Krystof, Ab had allerlei andere plannen....

"Maar goed ik moet nog even de kamertjes doen en even stofzuigen en dan is alles hier weer aan kant.
Dan kan ik even met de benen omhoog op de bank    want Esther, Romano, Lau en Miranda zijn naar de    dierentuin toe in Dvur Kralove."

Na wat getwijfel wel, niet, wel, niet heeft Es besloten toch mee te gaan.
 (geen beren op de weg alleen in de dierentuin  ) Dus wij met 2 auto's naar Dvur Kralove.

     
Eenmaal in de dierentuin keken we onze ogen uit  , alles was in Halloween sfeer gebracht, overal waar je keek hadden ze uitgesneden pompoenen staan en heksen waren tegen de boom gevlogen  , een geweldige prestatie. 

     
Ook Krystof heeft genoten en het heel erg goed gedaan   

       
Deze dierentuin blijft leuk en je ziet toch iedere keer weer wat anders.

   
Dit keer waren ze de Favorieten van Romano aan het voeren DE KROKODILLEN!!  
Romano heeft zijn ogen uitgekeken Geweldig vond hij het.

   
Na een bezoek aan de Dinosaurussen en de geitjes in de kinderboerderij zijn we door de regen  snel  naar de auto en naar huis gereden.

Onderweg nog even langs de Hypernove gereden om de boodschappen voor het avond eten aan te halen.
 (Wij hadden de Jeep mee dus Abbie kon niet weg  ) en na een gezellig Hollandse pot (bloemkool, aardappels en een bal gehakt ) zijn we 's avonds heerlijk op de bank onderuit gezakt.
weer een leuke dag voorbij...

en toen was het alweer donderdag, we zouden vandaag samen met onze vrienden Jan en Liesbeth naar Hradec Kralove rijden. De eerste stop was in het plaatsje Trebechovice pod Orebem hier zou een kerststallen museum zijn met een mechanische houten kerststal van 7 meter lang, 3 meter diep en 2 meter hoog. (dit had ik en poos terug al eens op internet gevonden maar vond een goed uur rijden wel wat lang voor 1 museum) We moesten wel even zoeken en waren al 2 keer door het dorpje gereden voordat we het gevonden hadden.

 

Trebechovice pod Orebem is een echt  plaatsje met mooie geschilderde panden en kerkjes. 

 
Het museum was niet erg groot maar de mechanische kerststal met allemaal bewegende houten figuurtjes was heel indrukwekkend en zeker de moeite waard om op te zoeken. (zie ook ons uitgebreide verslag)

 
Ze zette zelfs voor ons een Hollands talige uitleg via cd op.   
(nu moet ik zeggen dat ik niet veel gehoord heb omdat Romano me de oren van het hoofd vroeg  )
 Helaas mochten we GEEN FOTO'S maken en de mevrouw zat er als een pitbull op dus zelfs de  kon geen foto's maken    Dus nadat we uitgekeken waren ben ik de kiosk maar even ingedoken om te zien of ze nog folders of iets dergelijks hadden. Ze hadden een mooi boek liggen voor....  15 kronen    nog maar eens gevraagd of dit wel klopte ja zie de pitbull en toen heb ik er direct 3 (1 voor mezelf, 1 voor Lies en 1 voor Esther) meegenomen.
Daarna toch snel vertrokken voordat ze zich zou bedenken 

 

Vanuit Trebechovice zij we naar Hradec Kralove gereden, Jan had via Internet (wat moeten we nog zonder )
 een REUZENAQUARIUM gevonden.
 Het zag er leuk uit dus een leuk idee, ook voor mijn kleine vriendje natuurlijk.
Op het internet stond vermeld dat er donderdag middag een duiker zou zijn die de vissen met de hand voerde, maar een goede tijd was nergens te ontdekken. Dus hebben we Lukas maar eens lief aan gekeken of hij niet even wilde bellen wanneer de duiker er precies zou zijn. Het bleek tussen 13.00 en 15.00 uur te zijn  (dan zullen de vissen wel veel eten in 2 uur    ) wat bleek toen we er aankwamen dat er elk half uur een rondleiding werd gegeven voor maximaal 30 personen, en we hadden geluk nog mee te kunnen over 10 minuten.
    
We kwamen eerst in een kleine expositie ruimte met de schedels van exotische vissen, niet erg groot maar wel leuk om te zien. (Romano heeft zij ogen uit gekeken)
 een  gids kletste de oren van je hoofd maar begrijpen deden we haar niet   

       
Daarna ging je een trap op en kwam je op een bruggetje dat door een stukje regenwoud liep (een stukje van hooguit 5  meter was wel wat teleurstellend klein maar ach) daar kon je boven op het aquarium kijken en zag je de planten van het oerwoud.

eenmaal door gelopen kwam je in een soort koepel met aan weerzijde en boven je een aquarium met vissen 
(het zouden er 500 zijn en 40 verschillende soorten  )

       
De duiker was er inderdaad en voerde de vissen, was erg leuk met de kinderen. Ze blies luchtbellen en legde door het glas heen contact met ze . EEN LEUKE ERVARING!
Wij vonden de benaming REUZEN AQUARIUM wat overdreven ,hij is in verhouding met thuis groot (volgens de uitleg 130.000liter water) maar met alleen deze bak en verder niets.
 Toch hebben we het leuk gehad en kwam aan het einde  de  gids ons nog een  uitleg op papier brengen (waarschijnlijk heeft ze toen pas gehoord dat we buitenlands waren  )

Na de rondleiding hebben we in het restaurantje van het aquarium nog een kopje koffie gedronken met een hazelnootgebakje en zo was ook nu weer een leuke dag voorbij 

En dan hadden we alleen vrijdag nog over. Afgelopen zomer was onze appeltaart verassing zo goed ontvangen dat we dit keer maar weer de mix en spullen hadden meegenomen naar Javornik.

          
Samen met Romano hebben we een hele bakplaat vol gebakken.

Wat voor afsluiting kun je je beter bedenken dan echte Hollandse appeltaart. Iedereen vond hem weer heerlijk 
(vooral als hij nog warm is  ) met een lekkere kop koffie.

's Avonds een beetje op tijd naar černý Dul gereden met z'n allen om op de laatste avond nog even ergens wat te gaan eten. Het is het restaurant Tibor geworden. Het eten was hier erg goed en heel lekker.

De volgende dag moesten we helaas weer naar huis maar we kunnen weer terug kijken op een geweldig gezellig week.

de terugweg.....

Bedankt allemaal voor deze gezelligheid en we hopen het snel nog een keer over te komen doen. 

 
Dit werk is auteursrechtelijk beschermd
Gebruik of verspreiding zonder mijn persoonlijke toestemming is verboden