Mravenčí stezka
"Mieren wandelroute" - Hostinne

 In het landschap om ons heen vind je veel verborgen verrassingen, in de bossen op de oostelijke rand van Hostinne leven grote  mierenkolonies
Mieren werken met heel veel enthousiastelingen samen om een nest te bouwen om het daarna te  bewaken en beschermen.

Het idee om een natuurpad te bouwen langs de mierenhopen komt van de onlangs overleden, ornitholoog Dr Miles.
Het bouwen van het parcours is uiteindelijk door de leiding van het Scout Centrum in Hostinne op zich genomen in de jaren 2006 - 2008.
Zij hebben het project voorbereid en ontvingen voor de realisatie subsidies van de provincie.. Aan het einde van 2008, kunnen we zeggen dat we het (bijna) klaar hebben.
 Echter, de te bouwen paden op het platteland is slechts een onderdeel van het project. De tweede - veel moeilijker - is het bekent maken bij de mensen In samenwerking met het informatiecentrum en de onderwijsinstellingen zijn we bezig met het maken van een plan voor een gedetailleerde gids en verdere vorming van de route.

Naast het vele werk van het onderhoud en schoonmaak van de borden, hebben we helaas ook te maken vandalisme.
Tweemaal zij de panelen vernield . Als je merkt dat er iets mi is op de route , voel je vrij om contact met ons op te nemen.

M. Hrdlicka - Tarzan, Project Coördinator

Basis informatie:
Lengte: 4.6 km (2.3 km eerste deel, 2,3 km, tweede deel)
Hoogteverschil: 130 m 
Tijdverdrijf: 1,5 uur makkelijke wandeling

Deze informatie en een al in de zomer gevonden folder over deze educatieve route hadden onze aandacht getrokken. In de zomer zijn we al eens opzoek geweest naar het begin van de route. Helaas zonder goed resultaat. Nu echter dacht ik te weten waar te beginnen...dus op de mooie zonnige zaterdagmiddag hebben Romano en ik onze wandelschoenen aangetrokken en de snowsteps voor de zekerheid in de tas gestopt en zijn naar Hostinne gereden. De auto net bij de ingang van het park in Hostinne geparkeerd en opzoek.
Er liep een jongen in het park die ik het maar gewoonweg brutaal geprobeerd heb te vragen....en zowaar kregen we na een eerst gefronste blik een herkenning en een (gelukkig) korte simpele uitleg. aan het einde van het park omhoog en daar is het begin. PFFF gelukt!

En inderdaad ging er een smal "bos"padje omhoog, hier stond ook het eerste uitleg bord over de Mravenčí stezka of ook wel de "Mieren wandelroute" . Ietsje verderop stond het eerste informatiebord over de mieren die in dit gebied leven en die de aanleiding van dit pad zijn geweest. De borden zijn helaas alleen in het Tsjechisch maar wie weet komt er nog eens een vertaling.

Het was was wel behoorlijk ijzig geworden na de dooi van de afgelopen dagen en de vorst in de nacht. Gelukkig hadden we onze in Nederland gekochte snowsteps mee en spraken af het op die manier te proberen. Als het dan iets verderop nog slechter werd dan zouden we terug gaan en in de zomer het nog eens proberen. Maar het ging SUPER zo dus wij enthousiast verder het pad omhoog naar bord 2.

Bord 2 stond langs een open weiland, op dit bord stond een uitleg over welke planten en bloemen je in het voorjaar en de zomer kunt tegen komen.

Via ons uitgedraaide kaartje van de folder wisten we waar bord 3 zou moeten staan. Hier zagen we met eigen ogen de sporen van het bovengenoemde vandalisme. Het bord was WEG. Heel jammer...het was even gokken welk pad we moesten volgen omhoog of iets naar beneden.

We kozen toch voor naar beneden en dat was de goede. We kwamen al gauw bij bord 4 uit.

Aan de overkant van bord 4 hing voor het eerst een mooi duidelijk houten weg wijsbordje. Zo zou de hele route moeten zijn...helaas was dat niet zo!

Het pad werd steeds meer een bospad en je kon merken dat je hoger kwam want hier lag veel meer sneeuw dan in het eerste stuk. Over het pad lagen erg veel omgezaagde (nog niet) opgeruimde boomstammetjes. Maar dat maakte het wandelen wel leuker. Vooral voor de graag klauterende Romano.

Door de sneeuw was het pad goed te volgen omdat er toch al vele mensen ons voor waren gegaan. (aan de sporen te zien) zodat we zonder problemen bij  bord 5 aankwamen.

Ophet volgende bord 6 was onder andere een grote mierenhoop te zien. Op de heuvel achter het bord stond een piramide gemaakt van gaas met daaronder een grote mierenhoop. Nu pas begrepen we waar al die piramides onderweg voor waren. Wij dachten dat men hier de wilde dieren voerden maar het zijn mierenhopen.

Verderop aan het einde van het pad stond wel een goed bordjes zodat we wisten dat we rechtsaf moesten .....

Beneden hoorde we een beek stromen en Romano wilde al naar beneden maar mocht van mij niet om verdwalen te voorkomen.
 Eenmaal een bocht om kwamen we bij bord 7 uit die U potoka (= bij de beek) heette.

Het bord laat een mooi overzicht zien van alles wat groeit en leeft in en om de potok. Romano is al op zoek maar ja zo in de winter is er natuurlijk weinig te vinden. We moeten van de zomer maar eens een keertje terug om dat te gaan bekijken.

Na deze stopplek moesten we ietsje terug en dan het grote pad volgen door het mooie bos.

Om de bocht zagen we een houten huisje op palen staan. Iets dichterbij gekomen bleek het een voederplek te zijn voor het wild.
Er lag hooi in een een soort ruif en op de grond lagen kastanjes. Op de grond was goed te zien dat er veel gelopen was door dieren.

Tegenover de voederplaats hing een houten bordje met de pijl omhoog de heuvel op...??????? Moeten we nu omhoog klimmen mama??
Tja daar lijkt het op....hmm wel, niet  Romano was na een klim al boven. haha lukt best hoor mama. Kom maar.

Boven op het heuveltje was een balk aan kettingen geplaatst om op te spelen. Helaas was deze nu vast gevroren en kwam Romano wel erg gemakkelijk aan de overkant.
 Het was even goed kijken waar we nu precies heen moesten lopen, maar het bleek (gezien de voetsporen) dat we links aan moesten houden.
Langs het pad dat we volgden zag Romano een ingang van een dieren hol...wie zou hier in wonen???

Het pad dat we moesten volgen kwam uit aan de rand van bomen op een groter bospad. En nu?? geen weg wijsbordjes..... je kon zowel rechts als links.?
Links in de bomen zagen we houten vogelhuisjes in de bomen hangen met een nummer erop. We waren er al achter gekomen dat deze bij de route horen,dus links af dan maar.

En inderdaad zagen we iets verderop eerst een aantal bijenkasten staan en later het bijbehorende bord nummer 8.

Hier stond ook een houtenbankje waar we even wat gedronken en gegeten hebben.
Het volgende stukje route ging heuvel op richting een mooi uitzichtpunt over Hostinne (volgens mijn kaartje) Het was nog best een klim omhoog en ook Romano begon moe te worden na onze toch over sneeuw en ijs.

 Toch was het niet zo heel ver meer naar bord 9 dat halverwege stond....
 v lese stond er op het bord, met een uitleg en mooie foto's van de planten en bloemen die je in dit bos tegen kunt komen. We moeten toch echt van de zomer of in het voorjaar terug. haha

Aan het einde van het bospad omhoog stond een schommel, 2 houten banken en een picknictafel met kampvuur plaatsje en een informatiebord met de routekaart van deze wandelroute. We waren op het punt gekomen waar deel 2 ook begon....

Maar eerst wilden we HET uitzichtpunt wel eens bekijken waar je over heel Hostinne kunt kijken...

Hier hoorde bord 14 bij (eigenlijk een onderdeel van het tweede deel van de route) Met een goede uitleg wat je bij helder weer kon zien beneden.

Helaas had ik de zon in de camera maar even goed een mooi plaatje vind ik zelf.

Het was al 16.15 uur en dat vond ik in de winter te laat om het laatste deel nog te lopen. Het word toch al snel donker en in deze tijd ook behoorlijk koud. We merkten dat door de sneeuw en het ijs we niet zo snel vooruit kwamen dan je normaal in bijvoorbeeld de zomer kunt dus we besloten deel 2 een andere keer te lopen en nu het stukje van de route terug naar de auto te lopen via bord 15.

Dit bospad was de slechtste vandaag....1 ijslaag lag er overheen. Maar bord 15 stond halverwege en was toch goed te bereiken.

Spekglad was het .....maar wel spectaculair met een kronkelende waterstroom over het pad naar beneden

Dit bospad naar beneden kwam bij het (verdwenen) bord 3 uit...waar we hebben staan twijfelen of we omhoog of naar beneden moesten.
Als we weer een mooie dag krijgen binnenkort gaan we deel 2 van de route lopen.

DUS......wordt vervolgt!!!!!

Voor de folder en het kaartje van de route in PDF-bestand klik dan HIER. & HIER

 
Dit werk is auteursrechtelijk beschermd
Gebruik of verspreiding zonder mijn persoonlijke toestemming is verboden