Wandeling naar Pramen Labe
(de oorsprong van de Elbe)

Zondag 6 augustus 2008 was het de dag dat ik samen Paulien een wandeling ging maken naar de oorsprong van de Elbe. Van te voren had ik thuis al veel informatie op internet opgezocht en in mijn eerste vakantie week ben ik samen met Esther bij de VVV in Vrchlabi nog de goede informatie wezen vragen over deze wandeling en de busverbinding naar boven. Dus goed voorbereid zijn we deze morgen na het ontbijt op weg gegaan. Met de auto zijn we vanuit Javornik richting Vrchlabi en dan richting Jilemnice gereden. Op de rotonde voor Jilemnice sla je dan rechts af de 286 op naar Horní Mísečky. Horní Mísečky is een wintersportplaatsje op 962 meter hoogte. Aan het einde kom je dan bij een grote parkeerplaats waar we de auto voor 100 kronen geparkeerd hebben. De parkeerwachter wees ons zelfs de weg naar de bus omhoog.....je moest de heuvel (rechts) oplopen en na ongeveer 300 meter zie je dan rechts langs de weg een houten bushokje. (tegenover Jilemnicka Bouda )

  
bij de parkeerplaats omhoog en dan rechts het houten bushokje

Deze pendelbus rijd van Mei tot Oktober naar Zlaté Návrší op 1370 meter hoogte. De volgende dienstregeling kreeg ik in Vrchlabi....

heen:     9.05    10.10    10.45    11.30       13.50    14.30    15.30    16.45
Terug:                10.25    11.00    11.45    14.05    14.45    15.45    17.00

Nu moet je niet denken dat zoals in Nederland dit altijd precies op tijd rijd, op de heenweg moesten we een kwartier langer wachten voordat hij kwam....maar terug snapte we er niets meer van want de bus van 15.15 ging pas om 16.30 uur ???? Vraag me niet waarom, misschien Tsjechische dienstregeling???

Als je vanaf de parkeerplaats direct wilt gaan lopen kun je de verharde weg nemen waar de bus ook overheen rijd (Masarykova horská silnice 5). Maar je kunt ook de rode of de gele wandelroute volgen. Deze drie komen allemaal ook boven waar wij onze wandeltocht begonnen zijn.

Voor 20 kronen per persoon (kids van 5 tot 10 jaar 10 kronen) 
brengt de bus je dan naar Vrbatova Bouda (4) op 1370 m.n.m.

 Deze bouda is in 1964 geopend en is vernoemd naar de Tsjechische skiracer Václov Vrbata.
Vrbata kwam op 24 maart 1913 in een tragisch ongeluk tijdens een winterstorm om bij een skiwedstrijd samen met skiër Bohumil Hanč. Op de heuvel iets verderop staat een monument voor hen dat nadat het kapot gegaan was weer opnieuw opgebouwd is.

(klik hier voor de online webcam bij Vrbatova Bouda)

Eenmaal bovenaan gekomen loop je de informatiehut voorbij en ga je rechtsaf het pad in en volgt de rode route waar je direct een GEWELDIG uitzicht hebt.

 
rode markering op een rots  en het geweldige uitzicht het dal in.

Het eerste wat je rechts op de route tegenkomt is een kleine bunker, deze maakt deel uit van een verdedigingslinie uit de 1e en 2e wereldoorlog (meer info zie stachelberg)

 
Het pad goed begaanbaar naar de bunker  en dan rechts de bunker waar je bij en op mocht komen.

 
informatiebord bij de bunker.

Over een goed begaanbaar verhard pad loop je dan door de berg af waar je iets verderop rechts een klein graf monument (6) tegenkomt voor de op 24 maart 1913 omgekomen skiër Hanč.

   
langs het pad een klein graf monument.

Na weer een stukje verder te zijn gelopen kom je over een klein zijriviertjes van de Labe de Pančava (10) genoemd. Door over een bruggetje van grote rotsblokken te stappen kom je aan de andere kant en kun je de route vervolgen.

   
Van links komt de Pančava omlaag stromen .      Paulien op het rotsblokken bruggetje om over te steken.

Nu hoef je nog maar een heel klein stukje om bij de hoogste waterval van Tsjechië uit te komen... de Vodopád Pančavy (11) 

 
Helemaal bovenop de hoogste waterval van Tsjechië...

Deze waterval valt ongeveer 140 meter (op internet staat 140,200 en 250 meter wie het weet mag het zeggen ) van de Pančavska Louka over de rotsen in de Labsky důl (dal van de Elbe) Je staat nu helemaal boven aan deze waterval en hebt niet in de gaten dat hij zo ontzettend ver naar benenden valt.

 
achter kettingen een geweldig uitzicht over het dal en op de waterval. 

Als je ietsje verder het pad afloopt krijg je na een klein stukje rechts in een inham een GEWELDIG uitzichtpunt dat je ABSOLUUT moet bekijken...Ambrožova vyhlídka. (17)
Hiervandaan kijk je het gehele dal van de Labe in.

 
beneden zie je de Labe tussen het groen stromen...

Aan het einde van het pad kun je links en rechts af, hier houd je rechts aan (nog steeds de rode route) totdat je bij Labská Bouda (9) uitkomt.

 
Labská Bouda vanaf een afstand........en de bouda vanaf de Poolse kant gezien.

Labská Bouda staat op de rand van labská rokle en Navorská jáma op een hoogte van 1340 m.n.m.
Dit gebouw is er neer gezet nadat de oude bouda in 1830 afgebrand was. (niet iedereen vind het mooi in deze omgeving) Tegenwoordig is het een hotel en hier kun je wat eten en even naar de wc.

Voordat je naar de Bouda loopt kun je kiezen welke route je vervolgt...linksaf gaat de rode route, deze gaat in ongeveer 1 kilometer rechtstreeks naar de Pramen Labe en is voor iedereen goed te lopen.

Rechtsaf gaat de gele route richting de Poolse grens. Deze route is langer maar wel erg mooi....wij hebben ervoor gekozen deze te lopen.

¨  
over het bruggetje heb je zicht op de Labská rokle en het eerste stukje van de Labe die het dal in stroomt.

Via een houten bruggetje dat over het eerste stukje van de Labe gaat kijk je in Labská rokle (dalletje) en dan is het een hele lange klim de heuvel op. Het pad is met grote stenen belegt en goed te lopen. Het was een heel eind maar het uitzicht boven is het dubbel en dwars waard.

 

Bijna boven zie je rechts Kamenna studanka een huisje waar een waterstroompje uitkomt in een soort moerasje. Extra mooi word het door de witte katoen???plantjes....

De route komt bovenop uit bij de Sněžné Jámy (21) dit is een geologisch en botanisch beschermd natuurgebied aan de Poolde zijde van het reuzengebergte. De uit gletsjers ontstane sneeuwgroeven van graniet zijn steil en 200 meter diep. Beneden zie je de gletsjermeren.

Uitzicht Polen in en het gebouw bovenop de top...
 
Vanaf ons begin zagen we het Poolse bebouw al....zouden we daar uitkomen???

Buig je boven rechtsaf dan kon je bij de Vysoke Kolo, dit is een 1506 meter hoge berg van de grenskam en heeft prachtig uitzicht. Wij houden echter links de rode route aan langs een houten gebouw dat we al van verre gezien hadden. (daar komen we vast niet uit hadden we in het begin al gezegd )

 
grensaanduidingen langs het pad de ene keer links de volgende keer rechts                                 ......Violik

Halverwege het pad dat langs en over de Pools-Tsjechische grens loopt zie je dan rechts de karakteristieke bergtop Violik (22) met een hoogte van 1472 meter. De rotsen lijken een beetje geel groenig en zijn prachtig om te zien. Eenmaal hierlangs gewandeld kom je op een splitsing, de rode route gaat door naar Harrachov en de gele route buigt linksaf naar de Pramen Labe.  Ons doel was deze te zien dus wij slaan linksaf en volgen nu de gele route die ons bij de oorsprong van de Elbe brengt.

Pramen Labe (20)

         
De put met de oorsprong van de Labe                          en een mooi houten beeld met Tsjechisch gedicht
 
De muur met alle mozaïek stadswapens van de steden waar de Elbe doorheen stroomt.

Vanaf de Pramen Labe vervolgen we de gele route die ons langs Labská Louka naar het kruispunt brengt, waar de houten hut U čtyř pánu (bij de 4 heren nr. 23) staat. Blijf je hier de gele route volgen dan kom je rechtstreeks over een mooie gladde, omhoog lopend pad terug naar ons begin punt waar de bus weer wacht. Je kunt ook rechtsaf de groene route volgen zoals wij gedaan hebben. Dit bergpad met rotsen leid ons naar Kotelni Jamy. Dit nationaal beschermd natuurgebied bestaat uit 2 gletsjer ravijnen met een bijzondere en rijke flora op de zuidhelling van de Kotel berg.

Net voorbij de bunker die je links ziet kunnen we weer een route kiezen, hier gaan we linksaf met de rode route verder (rechts gaat groen door naar Harrachov) 

 
op weg naar Harrachovy Kameny...
 

We komen nu langs de uit graniet bestaande stenen toren Harrachovy Kameny (25) die op 1421 m.n.m. staat. Vanaf dit punt heb je weer een geweldig uitzicht nu over Kotelni Jamy.

 
Harrachovy Kameny en daarachter het geweldige uitzicht waar we even heerlijk van genoten hebben.

Na genoten te hebben van het geweldige uitzicht en het mooi geworden weer zijn we onze route vervolgt. Het  einde van de rode route komt langs het grote Graf monument van de in 1913 omgekomen Tsjechische skiërs Václov Vrbata en Bohumil Hanč. (zie informatie bovenaan dit verslag)

 
Graf monument van de skiërs......

Tevens is links tegenover het monument een erg mooi uitzichtpunt gemaakt vanwaar je alle bergtoppen met helder weer kunt overzien.

 
uitzichtspunt

Vanaf dit punt zie je Vrbatova Bouda ons beginpunt van deze wandeltocht alweer. Hier kun je met de pendelbus weer terug naar Horní Mísecky of via de weg, de gele of de rode wandelroute naar beneden wandelen. Wij hadden gekozen met de bus terug te gaan maar hadden na 1 uur en een kwartier wachten op de bus wel spijt van onze beslissing.

 
Het laatste stukje van de route en moe maar voldaan na deze geweldige wandeling bij het eindpunt.

Ik als niet getrainde wandelaar vond de route toch goed te doen ( wil je het minder lang neem dan de korte route die ik in het verhaal uitgelegd heb en dan is hij ook goed met kids te lopen!) en heb geweldig genoten van alle mooie uitzichten en de geweldige natuur. 

Ik vind het een aanrader voor ieder die graag wandelt en van een mooie natuur houd..

Hieronder nog wat algemene tips voor het wandelen in de bergen, niet alles is nodig voor een wandeling die ik hierboven beschreven heb maar lees hem toch eventjes door want het geeft veel meer plezier als je niets vergeten bent!!!

 informatiebron.... http://www.tweevoeter.nl/bergwandelen.php

Het weer in de bergen

Niets is zo veranderlijk als het weer in de bergen. Neem daarom altijd een trui en regenjas mee, ook al schijnt ’s ochtends het zonnetje en zijn de weerberichten gunstig. Zo wordt het bij elke 100 meter die u stijgt, 0,7 graden Celsius kouder! Wie in de mist terecht komt, of in een regen- of sneeuwbui, kan bij twijfel beter omkeren en afdalen.

Wees altijd voorzichtig met onweer in de bergen. Onweer als gevolg van warmte komt meestal aan het eind van de middag voor. Vertrek vroeg in de ochtend, dan is de kans groot dat u alweer thuis bent wanneer het onweer losbarst. Houd de groter en donker wordende wolken goed in het oog. Als u wordt overvallen door onweer, zoek dan snel een veilige plek op. Daal snel af zolang het nog kan. Blijf nooit op een hoog punt in de omgeving staan. Vermijd een eenzame hoge boom. Zoek geen dekking bij het water. Is het onweer dichtbij, ga dan gehurkt en in elkaar gedoken op de grond zitten. Houd metalen voorwerpen als een wandelstok en ijzeren staalkabels op minstens 20 meter afstand.

Eten en drinken

Neem op een dagtocht minstens 1,5 liter drinken mee. Water aangemaakt met wat siroop smaakt lekker onderweg. Drink liever niet uit een beek en laat ook geen sneeuw in de mond smelten (bacteriën!). Neem ook altijd voldoende eten mee. Onderweg is chocolade, (gedroogd) fruit, noten, biscuits niet alleen lekker, het geeft ook de nodige calorieën.

Kleding

• Draag een ruim zittende broek waarin u zich goed kunt bewegen, bij voorkeur van een sneldrogende stof.

• Jas: goretex staat bekend vanwege zijn ademende werking. Transpiratievocht wordt door deze stof naar buiten afgevoerd, terwijl regendruppels niet naar binnen kunnen dringen. Koop zo’n dure goretexjas alleen wanneer u deze regelmatig zult gebruiken.

• Regenkleding: het dragen van een poncho in de bergen is niet handig. Je ziet niet waar je loopt en hij flappert storend in de wind. Een regenjas en -broek zijn praktischer.

• Het zogeheten ‘drielagen-systeem’ beschermt tegen koude. Bovendien kan eenvoudig een laagje worden uitgetrokken wanneer het warmer wordt. Het eerste laagje zit direct op de huid: een hemdje dat transpiratievocht afgeeft aan een volgende laag. Zo blijft de rug altijd droog. De tweede laag bestaat uit een isolerende tussenlaag. Afhankelijk van het klimaat en het seizoen is dat een shirt, bloes of fleece. De derde, buitenste laag – bij voorkeur wind- en waterdicht – is de (goretex)jas en/of regenkleding.

• Last but not least: u zult niet de eerste of laatste zijn die thuis bij het inpakken de muts, wanten en sjaal vergeet. Ze zijn echt onmisbaar, want hoog in de bergen kan het gedurende

  Handige extra’s

• In elke (dag)rugzak moet de EHBO-set standaard aanwezig zijn. Mét reddingsdeken – verkrijgbaar in elke buitensportzaak – die levensreddend kan zijn.

• Een goede zonnebril die UV-straling tegenhoudt, is een ‘must’. Het (zon)licht in de bergen is veel feller, vooral in de buurt van sneeuw.

• Neem de mobiele telefoon mee, maar bedenk dat er in de bergen niet overal bereik is!

Veiligheid voor alles

Ga liever niet alleen op pad. De bewoonde wereld is ver weg en wanneer er iets gebeurt, is het prettiger om met z’n tweeën (of meer) te zijn. Laat een slachtoffer nooit alleen en vraag of een ander hulp kan halen. Als er ondanks alles toch iets mis gaat, blijf dan vooral rustig en roep snel hulp in. We geven enkele tips voor het gebruik van de mobiele telefoon:

• Laad de telefoon van te voren goed op en schakel hem onderweg uit, zodat de batterij vol blijft.

• Loop bij slecht bereik, indien mogelijk, naar een hoger gelegen plek. De beste kans op een goede ontvangst is daar waar zicht is op het dal.

• In de koude werkt een batterij niet of minder goed. Draag de telefoon daarom in een jas- of broekzak tegen het lichaam aan.

• Verwijder tijdens de vakantie de pincode. Zo kan een ander hulp inroepen met uw telefoon en zijn alle belangrijke telefoonnummers meteen beschikbaar.

• 112 kan altijd gebeld worden, ook zonder beltegoed en zonder pincode in te toetsen.

• In de bergen is het raadzaam om de bergreddingsdienst te bellen (vooraf inprogrammeren!). Zij kennen de situatie in de bergen meestal beter dan de telefonist(e) van 112.
  Ook het alpiene noodsignaal kan uitkomst bieden om hulp in te schakelen. Dat kan met geluid (roepen of met een fluitje) of met een visueel teken (zaklamp, zonlicht weerkaatsen met een spiegeltje). Geef zes keer per minuut een signaal af en houd vervolgens één minuut stilte. Herhaal dit totdat er antwoord komt (driemaal per minuut één signaal).

Hieronder onze gewandelde route nog even kort puntsgewijs op een rijtje voor de liefhebber....

Wandelroute naar Pramen Labe (bron van de Elbe)

De nummers corresponderen met de nummers op het bijgevoegde kaartje

• Met de auto rijd je naar Vrchlabi, Jilemnice en dan rechts af via weg nr. 286 naar Horni Mísecky. (1) Hier parkeer je de auto op de parkeerplaats. Kosten = 100 kronen voor een hele dag

• Je loopt de heuvel iets op en ziet dan rechts een bushalte.
   Deze bus rijdt je voor 20 kronen  naar Vrbatova Bouda 5 km verderop (4)

Tijden heen:   9.05  10.10  10.45  11.30  14.30  15.30  16.45
Tijden terug:  10.25  11.00  11.45  14.05  14.45  15.45  17.00
(of de tijden helemaal kloppen weet ik niet, onze heenweg had hij een kwartier vertraging en terug ging hij een uur later…..waarschijnlijk Tsjechische tijden
Je kunt ook naar boven wandelen door of rood of geel te volgen. Of de verharde weg te lopen die de bus ook neemt. 

Bovenaan gekomen loop je de informatiehut voorbij en ga rechtsaf het pad in en volgt de rode wandelroute.

• Wat je zoal tegenkomt is een kleine bunker, een graf monument (6), je komt over de zijrivier van de Labe de Pancava (10) , Dan krijg je de grootste waterval van Tsjechië de vodopád Pancava (11) 140 tot 200 meter naar beneden gaat hij, iets verderop mag je het uitzichtpunt Ambrozova Vyhlídka (17) niet vergeten het uitzicht is hier geweldig.

• Aan het einde van het pad ga je rechts af en volgt nog steeds de rode route. Je komt dan uit bij Labska Bouda (9)

• Hier kun je kiezen of je rood blijft volgen, dan kom je snel en kort (1 km) bij de Pramen Labe uit. Kies je de rechterkant geel dan loop je net als wij de route langs de Poolse grens. Deze route is langer en een behoorlijke klim maar wij vonden het de moeite waard.

• Na een houten bruggetje krijg je een behoorlijke klim naar boven. Bijna boven zie je rechts een klein moerasje Kamenna Studanka., helemaal boven kom je uit bij de Snezne Jamy (21)een 300 meter diepe sneeuwgroeve met en geweldig uitzicht over polen.

• Blijf links de rode route aanhouden, zo kom je langs de pools/Tsjechische grens langs de Violik (22).

• Verderop krijg je weer een kruispunt, hier volg je de gele route richting de Pramen Labe. (20)

• Vanhier uit loop je de gele route terug langs de labska Louka (8)

• Op het kruispunt U ctyr pánu (bij de 4 heren 23) kun je weer kiezen neem je de gele route dan ga je de kortste route terug naar het beginpunt. Neem je de groene route zoals wij dan kom je nog een paar bijzondere uitzichten tegen zoals Kotelni Jamy (24) en de Harrachovy Kameny (25). LET OP… op een gegeven moment krijg je splitsing hier neem je linksaf de rode route  weer terug . Aan het einde krijg je nog een groot graf monument voor een paar omgekomen bekende Tsjechische skiërs en aan de andere kant een mooi uitzichtpunt.

• Een maal terug kun je kiezen de bus weer terug te nemen of via de gele of rode route terug naar de parkeerplaats te wandelen.

Heel veel wandel plezier!!!

 
Dit werk is auteursrechtelijk beschermd
Gebruik of verspreiding zonder mijn persoonlijke toestemming is verboden