informatie centrum in Mala Upa en samen op weg naar het eerste sprookje
Putovani malou upou za Krkonosskymi pohadkami Marie Kubatove
Wandeltocht in Mala Upa op zoek naar de 10 verschillende sprookjes......
Donderdag 30 juli 2009 hebben Romano en ik op tijd ontbeten zodat we samen met Esther en Krystof naar Mala Upa konden rijden om eens te gaan kijken of we een begin konden maken met de nieuw opgezette “sprookjes-wandelroute” Bij de informatie (VVV) in Mala Upa hebben we gevraagd hoe deze route precies liep. We kregen tegen betaling van 30 kronen per kind een complete kaart met beschrijving mee en een verzamel A4 om 10 verschillende stempels te verzamelen. Het is een route van totaal 17 kilometer die je bijvoorbeeld in 3 keer kunt lopen. Op deze route staan in totaal 10 verschillende houten speelplaatsen voor kinderen. Elk stoppunt heeft een sprookje als uitgangspunt. Dit sprookje staat op een informatiebord erbij (in het Tsjechisch,Duits,engels en pools) en het speeltoestel heeft met dit sprookje te maken. Aan elk toestel zit een houtgesneden figuurtje die je met een wasco-krijtje moet over tekenen op je gekregen vA4-vel. Heb je alle 10 de stempels verzameld dan krijg je bij de VVV een houten gedenkmedaille. De route gaat door het zeer mooie en hoog gelegen Mala Upa dat tegen de Poolse grens ligt.
informatie centrum in Mala Upa
en samen op weg naar het eerste sprookje
Het eerste punt zou niet zover weg liggen en we besloten naar deze als eerste te wandelen en te kijken hoe het allemaal werkte. Het eerste speeltoestel was een mooie wip met hout gesneden poppen (het sprookje moet ik nog vertalen vanuit het Duits/engels of Tsjechisch)
De jongens hebben even heerlijk gespeeld en nadat we de stempel overgetrokken hadden gingen we opzoek naar nummer 2. Helaas hadden we niet helemaal goed op de kaart gekeken en liepen we op de beneden straat ipv bovenlangs. Dus die moeten we de volgende keer nog een keertje lopen. Want de 2,5 jarig Krystof werd wel erg moe in de toch wel erg warme zon. Dus de volgende keer gaan we opzoek naar de andere 9. Maar het begin is er en we weten nu hoe het werkt…..
Kostela van buiten.... het halletje waar je naar binnen kunt en
de binnenkant van de kerk door het hek.
Maandag 10 augustus hebben Romano en ik samen weer een deel van de sprookjes wandeltocht gelopen. Het begin van de meeste routes gaan vanaf het midden punt in Mala Upa de kerk Kostela. Helaas mag je daar volgens de borden niet met de auto heen rijden…. Tja en 2,5 kilometer berg op lopen om alleen bij het begin punt te komen was wel wat veel gevraagd. Wat nu????? Ik heb bij de parkeerplaats gevraagd of er een andere weg naar boven was….wat bleek; als ik 20 kronen betaalde kreeg ik een ontheffing van 2 uur en mocht ik gewoon met auto omhoog. Yes Yes..Dus wij omhoog en toen zijn we opzoek gegaan naar nummer 5 en 4 op onze kaart.
De steile heuvel waar we eerst vanaf kwamen maar later weer op moesten en
volop bosbessen langs het pad!
Helaas was het erg moeilijk op de kaart te zien welk pad we precies moesten hebben en liepen we natuurlijk eerst een verkeerd pad op, maar daarna hebben we de goede gelopen en begonnen we de kaart te begrijpen.
Romano vooruit...halverwege de brug en verderop zie je het rode puntje van
het speeltoestel al.
Het speeltoestel bij deze stop was een soort klimrek van hout die natuurlijk meteen even uitgeprobeerd werd door Romano.
onderweg was het genieten van alle mooie en bijzondere dingen in de
natuur.
Daarna besloten we ook nummer 6 iets verderop maar meteen op te zoeken anders moesten we later nog een keer dit stuk lopen. We kwamen over een weide met skilift en na een kleine heuvel beklommen te hebben zagen we toen we bergaf liepen in de verte een grote beek lopen en halverwege ons gezochte sprookjesstop nummer 6.
Een erg mooi gemaakte houten sprookjes figuur stond naast een omhoog lopende evenwichtsbalk. Nadat Romano ook hier de stempel overgenomen had hebben we ook de dam ernaast bewonderd. Hij was zo breed dat je er gemakkelijk overheen kon lopen.
Deze dam is tevens een onderdeel van een wereld Geocache…dus ook de informatie gefotografeerd die we daar voor nodig hadden en na nog een foto met de timer gemaakt te hebben (zodat we er samen op stonden) gingen we dezelfde weg terug omdat de wandelroute veel te lang was voor deze dag.
Met de auto naar beneden zijn we halverwege nog even gestopt om nummer 10 ook nog even over te trekken. Deze ligt langs het pad omhoog dus was snel gevonden...
De volgende dag dinsdag 11 augustus besloten we om ’s middags nog een stuk te gaan lopen zodat we (hopelijk) deze vakantie de te verdienen houten amulet nog konden ophalen. We hebben weer de auto naar boven gereden en langs de Kostela gingen we nu links een route lopen die rond liep en dus goed helemaal te lopen was. Het ging eerst heeeeel steil berg op….pffff wat een klim, maar het uitzicht op 1071 meter daarna is het dubbel en dwars waard.
Nummer 6 van de sprookjesroute gaf een mooi uitzicht met een soort bankje en een hout gesneden oude man als extra.
Het vervolg ging nog steeds een stukje berg op. Onderweg hebben we wat mooie foto’s geprobeerd te maken van bloemen, bijen ,vlinders en paddestoelen…..
Voor we het wisten hadden we ook stop nummer 7 bereikt. Hier stond een mooie houten uitkijktoren bij waarmee je een geweldig uitzicht had op de snežka in de verte.
Hier hebben we wat gegeten en gedronken en toen ging het laatste stuk bergafwaarts… niet vermoeiend maar je moet wel oppassen dat je niet struikelt en naar beneden rolt. Romano ging natuurlijk vooruit en zat me aan het eind op de muur van het kerkhof bij Kostela op te wachten. Wat een geweldige kerk is dit toch.
Na wat overleg besloten we omdat we nog bijna een uur parkeertijd hadden ook nummer 3 op te gaan zoeken. Het was maar een stukje op de kaart….(We hadden kunnen denken dat dat niet gemakkelijk zou zijn…zucht hahaha) de route ging super steil omhoog….
En helemaal bovenaan stond inderdaad nummer 3 bij een grote boomstronk met wortels boven de grond. Hier hadden ze 2 evenwichtbalken bij geplaatst die ook als een soort koord danser uitgeprobeerd werden door Romano.
Gelukkig konden we dezelfde weg weer terug omdat we de rest daar al hadden en gingen we deze giga berg in sneltrein vaart weer naar beneden.
We mistte nog 1 nummer (want 8 en 9 mochten we niet naar toe omdat het gebied daar afgesloten was) dit nummer was 2 die we met Esther verkeerd gelopen hadden. We zijn met de auto naar het eind van Mala Upa gereden ,tegen de Poolse grens aan.
Daar ging de route langs het al gevonden nummer 1 en dan direct links omhoog het grindpad op en inderdaad na een redelijke klim tussen vele dennenbomen door kwamen we nummer 2 ook tegen.
Het uitzicht hier was ook weer adem benemend en na op de boomstam gespeeld te hebben die met kettingen opgehangen was zijn we terug naar de auto gelopen.
Helaas was het informatie centrum al dicht , dus de volgende dag moesten we nog een keer in de auto om het verdiende amulet op te halen…maar we hadden het GEHAALD en daar mag vooral Romano ergggg trots op zijn.
Extra informatie kun je op de
volgende website vinden http://www.pohadkova-stezka.cz/cze/mapa_a_trasa
(helaas is hij alleen in het Tsjechisch maar met de google vertaling is het
redelijk te begrijpen)
Hieronder nog wat algemene tips voor het wandelen in de bergen, niet alles is nodig voor een wandeling die ik hierboven beschreven heb maar lees hem toch eventjes door want het geeft veel meer plezier als je niets vergeten bent!!!
informatiebron.... http://www.tweevoeter.nl/bergwandelen.php
Niets is zo veranderlijk als het weer in de bergen. Neem daarom altijd een trui en regenjas mee, ook al schijnt ’s ochtends het zonnetje en zijn de weerberichten gunstig. Zo wordt het bij elke 100 meter die u stijgt, 0,7 graden Celsius kouder! Wie in de mist terecht komt, of in een regen- of sneeuwbui, kan bij twijfel beter omkeren en afdalen.
Wees altijd voorzichtig met onweer in de bergen. Onweer als gevolg van warmte komt meestal aan het eind van de middag voor. Vertrek vroeg in de ochtend, dan is de kans groot dat u alweer thuis bent wanneer het onweer losbarst. Houd de groter en donker wordende wolken goed in het oog. Als u wordt overvallen door onweer, zoek dan snel een veilige plek op. Daal snel af zolang het nog kan. Blijf nooit op een hoog punt in de omgeving staan. Vermijd een eenzame hoge boom. Zoek geen dekking bij het water. Is het onweer dichtbij, ga dan gehurkt en in elkaar gedoken op de grond zitten. Houd metalen voorwerpen als een wandelstok en ijzeren staalkabels op minstens 20 meter afstand.
Neem op een dagtocht minstens 1,5 liter drinken mee. Water aangemaakt met wat siroop smaakt lekker onderweg. Drink liever niet uit een beek en laat ook geen sneeuw in de mond smelten (bacteriën!). Neem ook altijd voldoende eten mee. Onderweg is chocolade, (gedroogd) fruit, noten, biscuits niet alleen lekker, het geeft ook de nodige calorieën.
Draag een ruim zittende broek waarin u zich goed kunt bewegen, bij voorkeur van een sneldrogende stof.
Jas: goretex staat bekend vanwege zijn ademende werking. Transpiratievocht wordt door deze stof naar buiten afgevoerd, terwijl regendruppels niet naar binnen kunnen dringen. Koop zo’n dure goretexjas alleen wanneer u deze regelmatig zult gebruiken.
Regenkleding: het dragen van een poncho in de bergen is niet handig. Je ziet niet waar je loopt en hij flappert storend in de wind. Een regenjas en -broek zijn praktischer.
Het zogeheten ‘drielagen-systeem’ beschermt tegen koude. Bovendien kan eenvoudig een laagje worden uitgetrokken wanneer het warmer wordt. Het eerste laagje zit direct op de huid: een hemdje dat transpiratievocht afgeeft aan een volgende laag. Zo blijft de rug altijd droog. De tweede laag bestaat uit een isolerende tussenlaag. Afhankelijk van het klimaat en het seizoen is dat een shirt, bloes of fleece. De derde, buitenste laag – bij voorkeur wind- en waterdicht – is de (goretex)jas en/of regenkleding.
Last but not least: u zult niet de eerste of laatste zijn die thuis bij het inpakken de muts, wanten en sjaal vergeet. Ze zijn echt onmisbaar, want hoog in de bergen kan het gedurende
In elke (dag)rugzak moet de EHBO-set standaard aanwezig zijn. Mét reddingsdeken – verkrijgbaar in elke buitensportzaak – die levensreddend kan zijn.
Een goede zonnebril die UV-straling tegenhoudt, is een ‘must’. Het (zon)licht in de bergen is veel feller, vooral in de buurt van sneeuw.
Neem de mobiele telefoon mee, maar bedenk dat er in de bergen niet overal bereik is!
Ga liever niet alleen op pad. De bewoonde wereld is ver weg en wanneer er iets gebeurt, is het prettiger om met z’n tweeën (of meer) te zijn. Laat een slachtoffer nooit alleen en vraag of een ander hulp kan halen. Als er ondanks alles toch iets mis gaat, blijf dan vooral rustig en roep snel hulp in. We geven enkele tips voor het gebruik van de mobiele telefoon:
Laad de telefoon van te voren goed op en schakel hem onderweg uit, zodat de batterij vol blijft.
Loop bij slecht bereik, indien mogelijk, naar een hoger gelegen plek. De beste kans op een goede ontvangst is daar waar zicht is op het dal.
In de koude werkt een batterij niet of minder goed. Draag de telefoon daarom in een jas- of broekzak tegen het lichaam aan.
Verwijder tijdens de vakantie de pincode. Zo kan een ander hulp inroepen met uw telefoon en zijn alle belangrijke telefoonnummers meteen beschikbaar.
112 kan altijd gebeld worden, ook zonder beltegoed en zonder pincode in te toetsen.
In de bergen is het raadzaam om de bergreddingsdienst
te bellen (vooraf inprogrammeren!). Zij kennen de situatie in de bergen
meestal beter dan de telefonist(e) van 112.
Ook het alpiene noodsignaal kan uitkomst bieden om hulp in te schakelen. Dat
kan met geluid (roepen of met een fluitje) of met een visueel teken
(zaklamp, zonlicht weerkaatsen met een spiegeltje). Geef zes keer per minuut
een signaal af en houd vervolgens één minuut stilte. Herhaal dit totdat er
antwoord komt (driemaal per minuut één signaal).
Ook interessant:
duivels
(water)molen in Mala Upa OF
Sprookjes excursietreintje
|
|
Welkom op www.vakantietsjechie.cz
de website van |
|
Dit werk is auteursrechtelijk beschermd
Gebruik of verspreiding
zonder mijn persoonlijke toestemming is verboden
